Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Την μισώ αυτή την πόλη

Την μισώ, αλήθεια, όχι δεν λέω ψέμματα. Πάντα τη μισούσα!
Πως έγινε και φυλακίστηκα ξανά μέσα σ' αυτή την ξεχασμένη, απαίσια πόλη... Τα είχα όλα όσα ζητούσα... Μια δουλειά που αγαπούσα (την έχω ακόμα αλλά δεν είναι το ίδιο), συνεργάτες που είχαμε την καλύτερη σχέση στην ιστορία, έτσι θέλω να πιστέυω, που μπορεί να φωνάζαμε αλλά ήταν μόνο τις στιγμής και την επομένη είχε ξεχαστεί.
Χόμπι που λάτρευα, ΧΟΡΟΣ
Φίλους που κάποιους πραγματικά λειπάμε που άφησα πίσω. Μια ζωή που μπορεί να μην ήταν γεμάτη πλούτη, μπορεί να πέρναγε απλά η μέρα, αλλά ήταν η ζωή που μου άρεσε, η ζωή που αγαπούσα.
Και ήρθα εδώ όλα καινούργια και ταυτόχρονα παλιά.
Παντρεύτηκα ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ, περιμένω παιδί, ΘΑ ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΩ αλλά αυτή την πόλη ΠΟΤΕΕΕΕ!!!
Εχει ήλιο ψεύτικο, ψευτική ζωή... Ο κόσμος της ψευτικός. Το μόνο που τους νοιάζει είναι τι κάνεις εσύ και δεν κοιτάει κανένας τους πως να κάνει τη ζωή του καλύτερη. Αρκεί εσύ να μην περνάς καλά! Γιατί αν περνάς καλά πρέπει να ξεγηθείς αν όχι τότε απλά θα έπρεπε να το μάθουν πρώτοι. Ακόμα και τα νέα παιδιά έχουν, δυστυχώς, τη φιλοσοφία της προγιαγιάς μου...

Συνέχεια βρέχει. δεν βρίσκω λόγο να βγω από εδώ μέσα.
Μου λείπει η Αθήνα, μου λείπει η βόλτα με τον καφέ στο χέρι... κοιτώντας ΜΟΝΟ βιτρίνες!!!
Μου λείπει το 2 ώρες φτιάξιμο για να βγεις να γίνεις μούσκεμα στον χορό...
Ολα αυτά μου λείπουν πολύ... αλλά πάρα πολύ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: