Γιατί???
γιατί δεν μας αφήνουν να απολαύσουμε την ομορφιά της φύσης?
γιατί καήκανε τόσα στρέμματα οξυγόνου?
γιατί έπρεπε να θυσιαστούν άνθρωποι, κόποι ζωής?
γιατί νοιώθω το μέλλον μακάβριο πλέον να με πλησιάζει?
γιατί υπάρχουν τόσοι αναίσθητοι άνθρωποι σ' αυτό τον πλανήτη?
γιατί πρέπει όλα να γίνουν τσιμέντο??
γιατί γιατί γιατί γιατί????
γιατί λεηλατούμε τη φύση?
μας έδωσε τόσα πολλά τόσο απλόχερα και εμείς βαλθήκαμε να την εξοντώσουμε!!!
ΤΌΣΑ ΓΙΑΤΙ που δεν θα απαντηθούν ποτέ!!!
Αυτή τη στιγμή πέρα από τη θλίψη αισθάνομαι μεγάλη οργή!
Δεν μπορούμε να κρατήσουμε στη ζωή το μόνο που μας επιτρέπει να ζούμε?
Η σκέψη ότι το μέλλον έχει μόνο τσιμέντο και μόνο κερδοσκόπους ανθρώπους με παγώνει. Πως θα μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε μετά από αυτό το πλήγμα? Και αν δεν ήταν το τελευταίο? αν πρέπει να πέρνουμε οξυγόνο μέσα από μπουκαλάκια και τροφή μέσω χαπιών? με τρομάζει τόσο πολύ η ίδεα ότι σιγά σιγά θα αυτοκαταστραφούμε!!
Δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε τίποτα για το καλό μας???
Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007
Δευτέρα 20 Αυγούστου 2007
MILONGA=ΠΑΘΟΣ
AΙΣΘΗΣΗ!!!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κάτι ποιο έντονο από την αίσθηση που σου προκαλεί ο χορός... είναι κάτι σαν προκαταρτικά...
Σε μεταμορφώνει σε ένα λάγνο πλάσμα ή σε ένα παθιασμένο, ή σε μια καλή φιλή που διασκεδάζει με έναν φίλο, ανάλογα με το ποιος είναι ο παρτενέρ σου βεβαίως.
Το πιο συνηθισμένο είναι απλά να σε κάνει ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ!!! Να σε βοηθήσει να εξωτερικεύσεις όλα αυτά που αισθάνεσαι αλλά δεν μπορείς να εκφράσεις με τις απλές, κοινές λέξεις που μας έμαθαν!!!
Κυριακή 19 Αυγούστου 2007
ΧΟΡΟΣ
Μπήκε στη ζωή μου πριν ακριβώς 2 χρόνια... και την άλλαξε τελείως!!
Αρχικά πορώθηκα, μπήκα στη διαδικασία να μάθω. Με λύτρωνε. Με γέμιζε. Με έκανε να νιώθω τελείως ελεύθερη...
Τώρα τι άλλαξε? τίποτα.. απλά δεν έχω τις ίδιες δυνάμεις πλέον. Μεγάλωσα. Θέλω κι' άλλα από τη ζωή μου.
Θέλω η αίσθηση που μου δίνει ο χορός να κρατάει όλη την ώρα... Πως θα το πετύχω αυτό?
Δεν έχω ιδέα.
Μου αρέσει συνεχίζω... γίνομαι παιδί ξανά.
Δεν θέλω να μεγαλώσω!
Αρχικά πορώθηκα, μπήκα στη διαδικασία να μάθω. Με λύτρωνε. Με γέμιζε. Με έκανε να νιώθω τελείως ελεύθερη...
Τώρα τι άλλαξε? τίποτα.. απλά δεν έχω τις ίδιες δυνάμεις πλέον. Μεγάλωσα. Θέλω κι' άλλα από τη ζωή μου.
Θέλω η αίσθηση που μου δίνει ο χορός να κρατάει όλη την ώρα... Πως θα το πετύχω αυτό?
Δεν έχω ιδέα.
Μου αρέσει συνεχίζω... γίνομαι παιδί ξανά.
Δεν θέλω να μεγαλώσω!
να' μαι
Ναι, λοιπόν, έκανα και εγώ blog αν και δεν έχω καταλάβει ακρίβως τη λειτουργία του.... χιχιχιχιχιχι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)